بهبود فعالیت میکروارگانسیم ها در غلظت های مختلف اسید فولیک، نیتروژن و فسفر در تصفیه بیولوژیکی فاضلاب پتروشیمی تبریز

عملکرد سیستم های تصفیه بیولوژیکی فاضلاب، به وجود عوامل مختلف نظیر مواد مغذی و ویتامین ها بستگی دارد. در این پژوهش میزان تأثیر غلظت های مختلف اسید فولیک (1/0، 2/0 و ppm4/0) به همراه مقادیر مختلف نیتروژن (20، 30 و ppm40) و فسفر (4، 6 و ppm10) بر تصفیه بیولوژیکی فاضلاب صنعتی پتروشیمی تبریز مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین شرایط بهینه رشد میکروارگانیسم ها از روش تاگوچی با آرایه ارتوگونال l9 استفاده شد. مقادیر کدورت، bod5، tss و mlss به عنوان پارامترهای اساسی تصفیه فاضلاب مورد اندازه گیری قرار گرفت. نتایج نشان داد که فقط تأثیر فاکتور نیتروژن در حذف bod5 معنی دار بود که میزان تأثیر آن برابر 4/73درصد به دست آمد. اسید فولیک با 7/42 درصد بیشترین تأثیر را در کاهش tss نشان داد. فقط کاربرد اسید فولیک در افزایش mlss با 1/90 درصد تأثیر، معنی دار به دست آمد. غلظت های ppm2/0 اسید فولیک، ppm30 نیتروژن و ppm4 فسفر در سه پارامتر مورد بررسی سبب ایجاد شرایط بهینه شدند. اثرات متقابل سطح اول اسید فولیک× سطح دوم فسفر بر کاهش کدورت، سطح دوم اسید فولیک× سطح دوم فسفر بر کاهش bod5، سطح دوم نیتروژن× سطح دوم فسفر بر کاهش tss و سطح اول نیتروژن× سطح اول فسفر بر افزایش mlss، دارای بیشترین تأثیر بودند. این نتایج نشان داد که افزودن اسید فولیک، نیتروژن و فسفر به فاضلاب پتروشیمی تبریز که فاقد این مواد است، علاوه بر بهبود رشد میکروارگانیسم ها، سبب بهبود پارامترهای پساب خروجی می شود.